Szkoła Podstawowa nr 12

Mira Zimińska - Sygietyńska urodziła się w Płocku 22 lutego 1901 r. jako Maria Burzyńska. Imię Mira przybrała, gdy zaczęła karierę aktorską. Jej życie od początku było związane z teatrem, tam bowiem pracowali jej rodzice. Matka prowadziła bufet oraz zajmowała się sprawami gospodarczymi a ojciec był dekoratorem i maszynistą sceny. Teatr był jej drugim domem. Już jako dziecko występowała w rolach epizodycznych. Z czasem zaczęła otrzymywać role coraz większe i trudniejsze, by w końcu uzyskać stały angaż aktorski. Jednocześnie kształciła się wokalnie śpiewajšc w chórze płockiej katedry.
 
 W wieku 16 lat Maria Burzyńska poślubiła Jana Zimińskiego, który jako muzyk także znalazł zatrudnienie w teatrze. Po 2 latach wspólnej pracy, w roku 1919 opuścili Płock wyjeżdżając do Radomia. Jan Zimiński został kapelmistrzem, a jego żona wodewilistka w teatrze artystyczno-literackim Miraż. Wystąpiła m.in.: w farsie "Intendent w opałach", w operetce "Księżniczka Czardasza" oraz w "Aszantce" zbierając wiele pochlebnych recenzji. Jej talent został zauważony również w Warszawie, gdzie w roku 1920 zadebiutowała w kabarecie Qui Pro Quo. Występowała także w teatrze Banda, a w roku 1932 zagrała znakomitą rolę Stefy w sztuce Zapolskiej "Panna Maliczewska" w teatrze Ateneum prowadzonym przez Stefana Jaracza. Dużą sławę przyniosły jej także role w "Damie od Maksyma", "Żołnierzu królowej Madagaskaru", "Madame Sans-Gene" oraz role filmowe, m.in. "Papa się żeni", "Manewry miłosne", "Każdemu wolno kochać" i "Ada to nie wypada". Mira Zimińska należała do grona największych gwiazd polskiego teatru i kina okresu międzywojennego. Jej zainteresowania wykraczały daleko poza aktorstwo, dlatego w roku 1934 została redaktorem dodatku do "Kuriera porannego", gdzie prowadziła kolumnę satyry noszącą tytuł "Duby smalone".
 
 W latach trzydziestych Mira Zimińska poznała swojego drugiego męża Tadeusza Sygietyńskiego, który był uzdolnionym muzykiem i kompozytorem. Interesował się szczególnie pieśnią ludową, zbierał i rekonstruował ludowe utwory muzyczne. Swoją pasją zaraził także żonę, jednak ich wspólne plany artystyczne przerwała wojna. W okresie okupacji Mira Zimińska - Sygietyńska była członkiem Armii Krajowej i działała w ruchu oporu. Występowała w konspiracyjnych koncertach śpiewając głównie pieśni patriotyczne, dające Polakom nadzieję na wyzwolenie. W czasie jednego z takich koncertów w Karolinie pod Warszawą została aresztowana i trafiła do więzienia na Pawiaku. Dzięki staraniom męża i Adolfa Dymszy została zwolniona w zamian za obietnicę występów w teatrze niemieckim. Szybko jednak porzuciła miejsce swojej przymusowej pracy i powróciła do występów konspiracyjnych.
 
 Po zakończeniu wojny państwo Sygietyńscy postanowili zrealizować swoje wcześniejsze marzenia i utworzyć zespół śpiewający polskie pieśni ludowe. Oficjalna decyzja o powstaniu Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca "Mazowsze" została podjęta 8 listopada 1948 roku, a pierwszy koncert odbył się w listopadzie 1950 roku. Do Karolina, który stał się siedzibą zespołu, przybywała utalentowana młodzież, a Sygietyńscy nie szczędzili wysiłku, aby przygotować ich do występów na scenie. Starannie dobierali repertuar, przygotowywali stroje i wciąż szukali nowych talentów. Od początku swoich występów w kraju i za granicą "Mazowsze" zachwycało publiczność tańcem i śpiewem oraz przepięknymi strojami.
 
 W roku 1955 zmarł Tadeusz Sygietyński. Po jego śmierci kierownikiem artystycznym, a od 1957 roku dyrektorem zespołu została Mira Zimińska Sygietyńska. Kierowała zespołem do końca swoich dni, czyli ponad 40 lat. Poświęciła tej pracy wszystko, swoje życie i swoją duszę. Uczyniła z zespołu prawdziwego ambasadora kultury polskiej. Jej trud i wysiłek zostały docenione i nagrodzone, m.in. Nagrodą Państwową I stopnia, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą i Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Orła Białego. Została także uhonorowana przez swoje rodzinne miasto, z którym była bardzo zwišzana uczuciowo. Z inicjatywy Zarządu Towarzystwa Naukowego Płockiego, w roku 1985 władze miejskie nadały jej tytuł Honorowego Obywatela Miasta Płocka.
 
 Mira Zimińska Sygietyńska zmarła 26 stycznia 1997 roku w Warszawie. Pozostawiła nam "Mazowsze", dzieło swojego życia, które będzie kontynuowane przez jej wychowanków.